بهادری هنوز برگ برنده را رو نکرده است؟
این روزها تنها داشتن ولوم بهتر برای شنیده شدن کافی نیست! حتی اگر بگوییم «صوت خواننده» دیگر شانس برای موفق یت آلبوم‌های موسیقی به شمار نمی‌رود کم بی‌راه نگفته ایم. بازار موسیقی پاپ به مرور زمان بسیار زیاد وسیع شده و سلایق بسياري را در بر می‌گیرد.
آلبوم‌های مفرق ی منتشر می‌شود و هریک به نوبه‌ای خوب یا با شکست مواجه می‌شود. مخاطب آهنگ ، امروز بیش از هرچیز دیگری به محتوای ترانه‌ها و ملودی‌های ساخـته شده توجه می‌کند. این توجه ات به میزانی رسیده که اکثر خواننده‌ها را مجبور به تولید و ساخت اثار غنی کرده است.
هم اکنون ، نام «امیرعلی بهادری» برای دو گروه شنوندگان تولیدکنندگان آهنگ نام آشنایی است. همکاری با تعداد زیاد ی از خوانندگان نام آشنا همچون «زانیار خسروی»، «مهدی یراحی»، «نیکی حق‌شناس» بسياري دیگر به عنوان ترانه‌سرا و موسیقی ساز سبب شده تا نسبت بهبقیه همکاران موفق یت بیشتری کسب نماید .
اما شاید خوب ترین حضـور او به عنوان موسیقی ساز و شاعر در آلبوم «مثل مجسمه» از مهدی یراحی باشد. ملودی‌هایی مفرق و ترانه‌هایی شنیدنی که با تنظیم‌هایی از سعید زمانی، آرون حسینی هومن نامداری اخت شده آثار ماندگاری را به جای گذاشته است.
هم اکنون نوبت به او رسیده است. نه تنها شنوندگان او را قضاوت خواهند کرد؛ بلکه مورد قضاوت نیز قرار می‌گیرد. این‌که او تمام شعر و ملودی‌های ماندگار را به افراد دیگر داده تنها یک آلبوم گذرا جهت خود ساخته؛ یا این‌که برگ برنده‌ای در دست دارد یا فقط شانس با او همراه بوده است؟
به عقیده بسياري از شنوندگان، آلبوم «سلام ساده» نسبت بهبقیه آثاری که «امیرعلی بهادری» تاکنون به عنوان ترانه‌سرا و موسیقی ساز در آن‌ها داشته است، ضعیف‌تر است. عده دیگری آلبوم او را مبوسیله رو به بالا بررسی می‌کنند این بدین معناست که آن‌ها انتظار بیشتری از اثار او دارند.
اما عده‌ای نیز آلبوم او را یکی از بهتریـن آثار ارائه شده در سال ۹۴ می‌دانند. از هر منظر که به این تاثیر نگاه کنیم؛ ابه احتمال زیاد لا گروه سوم درست فکر می‌کنند. با تذکر به این مساله که در نیمه دوم سال ۹۴ آلبوم موزیک خیلی خوب ی انتشار نشد، احتمـا لا «سلام ساده» یکی از برترین اثاری است که منتشر شده است.
با این وجود شنیدن آلبومی ۳۸ دقیقه‌ای، که ۳ قطعه از ۱۰ قطعه آن دوباره تکرار ی است نسبتا حوصله‌بر است؛ چرا که میانگین زمان به احتمال زیاد ت خیلی کوتاه است خیلی زود به انتهای آلبوم می‌رسیم.
محیط کلی آلبوم ولی آرام و دلنشین است مجموعه‌ای از صمیمیت های امیرعلی بهادری را در خود گنجانده است. کمتر خواننده‌ای را پیدا می‌کنید که علاوه بـر خوانندگی توانایی تهیه و تولید ملودی و شعر داشته باشد این نسبتا یکی از نقاط قوت اثار بهادری است.
ممکن است او با کیفیت ترین کارهایش را جهت خودش نگه نداشته باشد؛ ولی آلبوم او حرف‌هایی هم جهت گفتن دارد. آلبومی که از نظر حضـور هنرمندان مختلف نسبتا خلوت است و آهنگ های آن توسط آرون حسینی پیمان میرزایی تنظیم شده است. نقطه اوج آلبوم ولی همچون آلبوم «مثل مجسمه» مهدی یراحی که به قطعه‌ای با تنظیم «آرون حسینی» متصل بود، به موسیقی «نقطه کور» با تنظیمی از همین تنظیم کننده متصل است. درست در جایی که ممکن است محیط کلی آلبوم رو به افول است؛ این قطعه با فضای مفرق نسبت بهبقیه آثار، شنونده را به وجد می‌آورد.
از نظر ساختار آهنگ نیز، جنبه‌های آهنگ الکترونیک بر این آلبوم غالب است.
این روزها کمتر آلبوم پاپی را می‌شنویم که شنوندگان با اکثر حتمـا ت آن رابطه برقرار کنند. آلبوم «درود ساده» از امیرعلی بهادری شاید زیاد ایده آل نباشد ولی به احتمال زیاد این شانس نبوده که آن را به این نقطه کشانده است. شکی وجود ندارد این خواننده حرف‌هایی برای گفتن دارد و به زودی برگ‌های برنده خود را رو خواهد کرد.
